Oss

Bij het afscheid van Mari Auwens sprak Paul Peters namens de SP. Hier een gedeelte uit zijn speech:

Ik wil even met u teruggaan in de tijd. Zo'n 40 jaar, naar begin jaren 70 van de vorige eeuw. Naar de tijd dat Oss nog een echte arbeidersstad was. Dat bazen in de bedrijven nog de alleenheerschappij hadden. Naar de tijd dat de KVP,(CDA) nog de absolute meerderheid had in de Osse gemeenteraad. Naar de tijd dat PvdA en de vakbonden weinig vertrouwen genoten in Oss.

In die tijd kwam in Oss ook de SP op. Het meerendeel van de SP-ers van het eerste uur waren jonge, ongebonden mensen van rond de 20. Maar een van hen was Mari. Toen al boven de 40, getrouwd en kinderen. De SP stelde onrecht aan de kaak en voerde strijd voor verbeteringen in wijken maar ook tegen wantoestanden bij osse bedrijven. Ze staken hun nek uit en dat deed Mari ook bij Philips waar hij werkte. Van Mari getuigde dat van
grote moed. Hij werkte daar tenslotte en hij had de zorg voor een gezin, iets wat al die jonge honden van SP toen nog niet hadden. Hij stelde misstanden aan de kaak en hij zat voor de rooie vakbond Arbeidersmacht in de Ondernemingsraad. Met die mix van serieusheid en humor dwong jij niet alleen respect af bij zijn collega’s maar uiteindelijk ook bij zijn tegenstanders en de gevestigde vakbonden. Bij zijn afscheid bij Philips werd dat ook duidelijk.

Iedereen van de oude, toen nog jonge, SP-garde die ik de afgelopen dagen sprak was vol bewondering over de moed van Mari. Niet alleen bij Philips maar ook binnen de osse SP. In 1974 kwam Mari met 2 andere SP-ers in de Oss gemeenteraad. Het waren onze pioniers op dat front en dat was
lang niet altijd makkelijk. De minachting en tegenwerking waren groot maar Mari slaagde er wel in om de echte problemen van de Ossenaren in de raad te krijgen en dat was compleet nieuw in die tijd. Na een paar jaar maakte Mari Plaats voor Jan Marijnissen die in 1974 nog te jong was om in de raad te kunnen. Mari bleef echter betrokken bij de SP .

Zo is het aan Mari te danken dat het gifschandaal onder de oude Philipsfabriek in de stad waar een nieuwe wijk Boschpoort moest komen naar buiten kwam. Hij had in de lakfabriek gewerkt en wist wat er al die jaren aan gif in de grond was gelopen. Ook daar was lef voor nodig om dat in die tijd aan de kaak te stellen. Mari bleek gelijk te hebben en het terrein moest helemaal afgegraven en schoongemaakt worden.

Zo trouw als Mari ruim 60 jaar was aan zijn vrouw Tonny, zo trouw was hij ook ruim 40 jaar aan zijn SP. Niet alleen in woorden maar ook in daden. Vorig jaar september was hij nog bij de SP-verkiezingsstand in het centrum. Hij wilde daar nog met Emile Roemer op de foto. Er was een verschil, Emile was van bordkarton maar Mari was echt. Een jaar of 2 geleden waren Mari en Tonny natuurlijk ook bij de reunie van SP-pioniers uit Oost Brabant.

Je kwam Mari ook regelmatig in de stad tegen. En altijd was het even een praatje. Een paar jaar geleden kwam ik Mari zelfs tegen in De Groene Engel. Daar speelde Flaco Jimenez, een wereldberoemde accordeonspeler met zijn band. Mari was toen al ruim boven de 70 en genoot zichtbaar. Dat de rest van het publiek stukke jonger was stoorde hem totaal niet. Hoe hij met jongeren om moest gaan had hij tenslotte in de jaren 70 al geleerd.

Oss is in 40 jaar stevig veranderd. En we zijn er nog lang, er is nog veel te verberteren, maar de SP is uitgegroeid tot een factor van betekenis. Mari, die rooie rakker, heeft daar een belangrijke bijdrage aan geleverd en ons past dankbaarheid. Wie ik ook wil bedanken zijn Tonny en de kinderen. Bedankt voor al die uren en dagen gedurende al die jaren dat wij Mari van jullie mochten lenen. Bedankt, en veel sterkte met het verlies van een bijzondere man met een groot sociaal hart en een sterk rechtvaardigheidsgevoel. Mari, de Rooie Rakker. Maar vooral een sympathieke Rooie Rakker !