Oss

Bijna drie jaar gelden werd de Wet Werk en Bijstand ingevoerd. In die wet staat werken voorop. Iedereen die kan werken moet geholpen worden om ook aan het werk te gaan. Streng maar billijk. Dat geldt minder voor de wijzigingen in het bijstandsbeleid. Een paar regelingen bleven overeind maar allerlei andere gingen overboord. In het vorige college is onder leiding van wethouder Henk van Gerven hard gewerkt om het bijstandsniveau in ieder geval in Oss op het gewenst niveau te houden. Met regelingen als Meedoen is belangrijk en bijvoorbeeld een ruime en goedkope collectieve ziektekostenverzekering.

Met resultaat

Onderzoeken wijzen nu uit dat met dit Osse Minimabeleid er een goede weg is ingeslagen. Het bereik is om te beginnen heel erg hoog. Waar landelijk gemiddeld zo’n 50% van de mensen gebruik maakt van de regelingen, ligt dat in Oss al op 80%. Daardoor en door de aard van de ondersteuning is de financiële positie van huishoudens met een laag inkomen in de gemeente Oss beter dan gemiddeld in Nederland. Er wordt met name goed gebruik gemaakt van regelingen waarmee de kinderen op school en bij verenigingen beter kunnen meedoen. Maar tegelijkertijd laten de onderzoeken zien dat de verstrekte toelagen lang niet altijd toereikend zijn. En dat er zeker voor de kinderen grote risico’s zijn als een gezin door bijvoorbeeld schulden echt in de problemen komt.

Twee onderzoeken

Het eerste onderzoek kijkt naar de gevolgen voor de besteedbare inkomens van verschillende groepen mensen met een laag inkomen. Dan blijkt dat oudere paren veel voordeel hebben van de regelingen waar ze aanspraak op kunnen doen, maar dat dat veel minder geldt voor alleenstaande ouderen. En wat ook zichtbaar wordt is dat mensen die met hun inkomen net boven de toewijzingsgrens van 115% van het bijstandsniveau zitten, in een nadelige positie verkeren. Als ze meer inkomen krijgen dan die 115%, vervallen bepaalde tegemoetkomingen zodat ze uiteindelijk niet meer of soms zelfs wat minder te besteden hebben.
Het tweede onderzoek kijkt speciaal naar de situatie van ouders met (schoolgaande) kinderen. Grote extra zorg daarbij is vooral dat de zorgelijke levensomstandigheden ertoe leiden dat de armoede op de volgende generatie wordt overgedragen. Dat werpt een ander ligt op het uitgangspunt van ‘gelijke kansen’. Kinderen van minima hebben al gauw minder kansen.

Aanbevelingen

De onderzoekers spreken waardering uit voor het Osse minimabeleid maar bevelen toch aan om met name nog eens naar de hoogte van enkele tegemoetkomingen te kijken. Met name de schoolkosten worden daarbij genoemd evenals de toelage voor alleenstaande ouderen. Dat geldt ook voor ouders met kinderen die we ook meer zouden moeten bijstaan in hun opvoedkundige taak. Tot slot wordt gevraagd nog meer aandacht te hebben voor kinderen in gezinnen in crisissituaties. Een weg overigens die we met het nieuwe jeugdbeleid al zijn ingeslagen.

Chris Ermers