Oss

In een bewogen toespraak nam Henk van Gerven in de raadsvergadering afscheid als wethouder. Hij vertelde het als een groot voorrecht te hebben ervaren wethouder voor de Osse gemeenschap te kunnen zijn. "Op sociaal terrein heb ik veel kunnen doen voor de mensen." Hij vertelde geen spijt te hebben van zijn inzet voor het behoud van het ziekenhuis. Oss behoort een ziekenhuis te hebben. Liever strijdend ten onder dan je als een mak schaap naar de slachtbank laten leiden, was zijn motto.

“Ik beschouw het als een groot voorrecht dat ik er weer bij ben om de bevolking van Oss te dienen. En ik wil proberen eruit te halen wat erin zit onder de gegeven omstandigheden.” Dat waren woorden die ik uitsprak bij de installatie van het nieuwe college eind 2002.
Het sociale beleid in den brede was mijn terrein: gehandicaptenbeleid, ouderenbeleid en gezondheidszorg. Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Het zijn terreinen waar mijn hart ligt en waar ik me helemaal voor heb ingezet. Ik heb toen de Osse bevolking gezegd wat ze van mij konden verwachten:

1. Een deur die altijd open staat. Het is buitengewoon belangrijk dat bestuurders luisteren naar mensen. En zo is het gegaan.

2. Een verbetering van het gehandicaptenbeleid. Vanuit het besef dat mensen meer zijn dan een stel botten en spieren. Het gaat om de persoonlijke en sociale leefomstandigheden van mensen. Dat is de leidraad bij de uitvoering van de Wet voorzieningen gehandicapten. Daarmee is het protocol Wvg nu stevig verankerd. De regelingen voor vervoer en woningaanpassingen zijn aanzienlijk verruimd.

3. En dan Sociale Zaken en werkgelegenheid. Enerzijds kondigde ik een stevige aanpak aan om mensen aan het werk te helpen en anderzijds bepleitte ik extra bijstand voor de mensen met de laagste inkomens. Ondanks de rijksbezuinigingen staat het sociale beleid als een huis. Het aantal mensen in de bijstand is in Oss door een strenge maar rechtvaardige aanpak fors gedaald. Vele mensen zijn aan het werk geholpen waarvoor ze tenminste het minimumloon ontvangen. Daardoor hebben we extra middelen overgehouden waardoor het minimabeleid is verbeterd. Denk aan de computerregeling, de zwemlessen en schoolkostenvergoedingen voor de kinderen. En aan de nieuwe collectieve ziektekostenverzekering waar tegen een zeer scherpe prijs een volwaardig pakket wordt geboden. Ik ben blij dat de nieuwe coalitie dit beleid voortzet en er weer een schepje bovenop doet. Daarbij zal met name ook geïnvesteerd worden in kinderen die in armoedesituaties leven om ervoor te zorgen dat ze gelijkwaardige kansen krijgen op een goede toekomst net als andere kinderen.

4. Ik beloofde u het rijksbeleid kritisch te volgen. Dat heb ik de afgelopen jaren gedaan. De daling van de koopkracht bij de lagere inkomens heb ik scherp veroordeeld net als de bezuinigingen op de bijzondere bijstand. Het ontbreken van het recht op zorg bij de invoering van de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning heb ik bestreden en als college hebben we ook steeds stelling genomen tegen de afbraak van het gemeentelijk belastinggebied.

5. De ouderen in Oss laten we niet in de kou laten staan. En daarom heeft de welzijnsorganisatie Rigom heeft ruim de middelen gekregen om de ouderen op te zoeken via de ouderenadviseurs.

Over de hele linie is het voorzieningenniveau in Oss op sociaal terrein de afgelopen periode verder verbeterd. Dat was natuurlijk niet alleen mijn verdienste maar ik was daar wel uiteindelijk politiek verantwoordelijk voor.

En dan het ziekenhuis, een onmisbare voorziening voor Oss een stad met bijna 80.000 inwoners. Het uitgangspunt was helder: in Oss en directe omgeving wonen genoeg mensen om het bestaan van een goed basisziekenhuis te rechtvaardigen. Het zelfde geldt voor de regio Veghel-Uden. Uitgangspunt voor mij was verder: we spelen het open en eerlijk. Samen op met Veghel, geen dubbele agenda’s. En tot slot: liever strijdend ten onder dan je als een mak schaap naar de slachtbank laten leiden.
En zo is het gebeurd. De uitkomst is bekend. Ik heb echter geen spijt van mijn inzet en onze strijd. Helaas, maar zo werkt het in de politiek, worden verliezers afgerekend. Hoewel de SP met bijna 30% van de stemmen verreweg de grootste partij is gebleven, is het verlies van het ziekenhuis door een aantal mensen met name de SP en mij persoonlijk aangerekend. Daar heb ik mijn consequenties aan verbonden. Velen hebben tegen mij gezegd: “Je moet doorgaan, vergeet het ziekenhuis, dat is niet jou aan te rekenen en je kunt je op zoveel terreinen nog bewijzen.” De verkiezingsuitslag – en ik had daar mijn politieke toekomst aan verbonden - liet mij echter geen keus: Ik ben geen plucheplakker, hoe graag ik ook was doorgegaan als wethouder. Ik had nog zoveel willen doen.

Ik sluit tien jaar Osse politiek af. En ik bedank iedereen met wie ik de afgelopen jaren heb samengewerkt. Er zit een nieuwe raad, een nieuw college en een nieuwe coalitie met een goed coalitieakkoord. Oss verdient deze coalitie. Ik zal het met interesse blijven volgen.

Henk van Gerven
Oss, 13 april 2006