Oss

Door de gemeentelijke herindeling, Oss werd vergroot met Berghem, Megen, Haren en Macharen, groeide de gemeente Oss uit tot een fors stadje. Aangezien we in de dorpen niet zo bekend waren als in Oss, was de verwachting dat de SP met het behoud van zijn 8 zetels in de gemeenteraad, al erg goed zou scoren. Vriend en vijand waren dan ook zeer verrast dat we toch nog een zetel extra zouden behalen.

Onze afgevaardigden waren toen: Toon Voets, Jules Iding, Anneke de Bres, Jan van der Doelen Wim van Dorst, Paul Peters, Geert van Amstel, Marianne Marijnissen en Albert Arends. Jan Marijnissen ging zich nu volledig toeleggen op zijn lijsttrekkerschap voor de verkiezingen voor de tweede kamer, naast zijn werk in Provinciale Staten.

Hoewel de SP nu de tweede fractie van Oss was geworden, werd het door de andere partijen niet mogelijk gemaakt om een college te vormen, zodat we nu een enorme oppositiepartij waren geworden. Dit resulteerde in juni 1996 in een conflict in het college dat niet meer gerepareerd kon worden.

Door snel en adequaat reageren van de SP-fractie kon nu het CDA eindelijk buitenspel gezet worden bij de collegeonderhandelingen en lukte het om een college te vormen, wat op een stevige meerderheid kon rekenen in de raad én dat duidelijke invloeden van de SP met zich droeg. De samenwerkingsafspraken die tot stand waren gekomen hadden een duidelijk SP-karakter en dat kon bij de ledenraadsvergadering, voorafgaande aan de ondertekening, dan ook ieders goedkeuring wegdragen.